Bakkalda izlenen maç;
Beşiktaş'ın taraftarını kanser ettiği senelerdi. Kadronun Anadolu takımları karması, hocaların uzun süre kalamadığı zamanlar. Taraftar için tek teselli Türkiye Kupası idi. Rakip Fenerbahçe ise, o sene yine cafcaflı transferler yapmış, uzun süredir kupayı alamamanın hırsıyla saldıracaktı. Tribünlerin yarı yarıya olması da, maça ayrı anlam katıyordu.
Bu maçı mahallenin bakkalında izledim. Ciddiye almadığım için mi hatırlamıyorum fakat yarım yamalak izlemiştim. İlk gol Tümer'den geldiğinde dakika 32 idi. Tümer, o dönem oynadığı topla adeta ikinci baharını yaşıyordu. Zaten Tümer'in Fener'e gidişine aşırı bir reaksiyon ve düşmanlı gösterilmesinin nedeni de bu maç ve kısa zaman öncesinde efsane bir top oynaması ve takıma liderlik edip son zamanda taşımasıydı. İlk golden sonra Tümer'i övmekten yere göğe sığdıramadığımı hatırlıyorum.
Bu övgüler yeni bitmişti ki bu sefer yaptığı asistle fark 2 ye çıktı. Mahallede Fenerbahçeli nüfusu çok olduğundan dalga geçilecek kişi sayısı da fazlaydı. Fenerbahçe'nin kupa hasretine bir yıl daha eklenecekti. Zaten bu maçtan sonra daha iyi anladık ki; bir işin içinde Beşiktaş varsa, o işin içinde bir "acaba" vardır.
İşte maçın özeti;
